Hancı her zaman bir Yolculuk'ta olduğunu anımsamalıdır.
Her yerleşiklik -nihayetinde- bir yolculuktur
(Fakat her yolculuk,
bir yerleşiklik
değildir).
2.
Hancı hangi konuğuna nasıl davranacağını,
ya da davranması gerektiğini
iyi tartmalıdır (Yani misafir sarrafı olmalıdır).
-tartmak için görmek, görmek için de bakmak gerekir.
Kimi misafir üzerine düşülmesini umarken, kimisi rahat bırakılmayı bekleyebilir.
Kimi tembellik etmeğe ve durmağa, kimi de enerjisini harcamağa ve dönüştürmeğe gelir.
Kimisi temiz çarşaflar isterken, kimisi bir köşede uyuyuvermekten mutlu olur.
Hancı halden anlamalıdır.
3.
Hancı'nın
-tıpkı Yolcu gibi-
Müzik zevki olmalıdır.
Her konuktan yeni bir şarkı öğrenmeğe,
Her konukla sevdiği bir şarkıyı dinlemeğe
vakit ayırmalıdır.
4.
Hancı,
konuklarını uğurlarken,
arkalarından su dökmeyi
unutmamalıdır.
Ritüeller,
önemlidir.
 |
| Ritüeller, önemlidir. foto: Özkan Neşeli |
5.
Hancı,
Han'ın kapısını ne zaman açık tutacağına,
ve ne zaman kapalı tutacağına,
dikkat etmelidir.
6.
Hancı mutfaktan az da olsa anlamalıdır.
İyi bir Han,
sofralarıyla (da) anılır.
7.
Hancı, Han'daki her şeyin yerini bilmelidir.
Çünkü yerleşiklik,
yerleştiğin yeri bilmektir.
Eğer Hancı,
Han'da neyin nerede olduğuna dair şüphe içindeyse,
Hancı henüz yerleşmemiştir.
8.
Hancı,
Han'ın kendisinden bağımsız bir varlık olduğunu bilmelidir.
Kendiyle bağlantılı,
Ve fakat kendinden bağımsız.
Kendinden
-bağımsız.
9.
Hancı herhangi bir An'da,
-belki de kısacık bir An'da-
Han'ının yok olabileceğine,
-yangına, depreme, icraya...-
hazır(lıklı) olmalıdır.
En nihayetinde,
Her (H)an
-geçicidir.
10.
Hancı olmadan Han,
Han olmadan da Hancı,
Oldukları gibi olamaz.
- olamazlar.
- olamazlardı.
11.
Hancı,
Tanrı misafirlerine açık ve hazırlıklı olmalıdır.
Han,
(En çok)
Tanrı misafirleri için vardır.
12.
Hancı, konuklarına âşık olmazsa kendisi için daha iyi olur.
Çünkü kendinden bir parça da
Onlarla birlikte gidecektir.
Hancı hep,
biraz,
eksik kalır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder